خانم سی ساله ایی ست که نمی داند از کجا بگوید، حال همان لحظه اش را می پرسم با گریه از دعوای مفصلی که ساعاتی قبل با شوهرش داشته برایم می گوید: خیلی خسته ام خانم دکتر.! دیگه بریدم.. از یه طرف دوقلوها که خواب و خوراک رو ازمن گرفتن

سایه مثبت و سالم رابطه همان احساس کمال فردی و بی‌‌نیازی است: «من به شناسایی نیازهای خودم پرداخته و از نیازهایی که در دوران کودکی ارضا شده‌اند، قدردانی کرده‌ام. من برای نیازهای ارضا نشده خود سوگواری کرده‌ام و

احساساتی‌گری (sentimentality) بیشتر فکر کردن دربارۂ احساسات است تا تجربه عینی و معتبر آن. تولستوی از بانوان روسی می‌گوید که در تئاتر می‌گریند ولی نسبت به کالسکه‌چی خودشان که بیرون دارد از سرما یخ می‌زند، بی اعتنا هستند.

واقعیتی تلخ در وجود همه زنان نهفته است! میراث روانی زنان کوله باری از «ترس» و «نا امنی» است.حتی قوی ترین و موفق ترین زنان در عصر کنونی بی بهره از این میراث نیستند و همواره ترسی خودآگاه و یا ناخوداگاه از «نا امنی» را در روان خود حمل می کنند.